Siyasal rejimler literatürü elitler arası iş birliğinin demokratikleşme süreçlerindeki etkisini ayrıntılı olarak gösterse de bu iş birliğinin kökenlerine bakılmadığı için bu argümanlar eksik kalmaktadır. Buna göre elitlerin neden bazen farklı görüşleri arasında bir orta yol buldukları ve bazen de ayrı hareket etmeye karar verdikleri tam olarak açıklanamamıştır.
Bu çalışma, Orta Doğu ve Kuzey Afrika’da demokratikleşme süreçlerindeki iş birliğinin kökenlerini ve bunun sürecin sonucuna etkisini incelemektedir. Buna göre, muhalifler arası geçmiş iş birliği tecrübeleri onların organizasyonel sermaye, güven ve ortak vizyon üretmelerini sağlar ve bunlar da demokratik geçiş aşamasında aktörlerin birbirlerine iş birliği için muteber bir taahhüt vermelerine imkân verir. Bölgedeki iki başarısız (1990’lar başında Cezayir ve Arap Baharı sırasında Mısır) ve bir başarılı (Tunus) demokratikleşme süreci üzerinden yapılan araştırma bu argümanın Arap Baharı’nın da ötesinde bir karşılığı olduğunu göstermektedir. Bu çalışmanın bulguları Cezayir, Tunus ve Türkiye’de gerçekleştirilmiş saha araştırmasına, birincil ve ikincil aktörlerle yapılmış 120’den fazla mülakata ve Tunus’ta ve Cezayir’de elitler ve halk üzerinde yapılmış anket deneylerine dayanmaktadır.
Katılım: Program 11 Ocak 2020 Cumartesi günü saat 18.00’de İLEM Teras Salonda gerçekleşecek. Programa ilgi duyan herkes davetlidir.
| Başlangıç Tarihi | Başlangıç Saati | Bitiş Tarihi | Bitiş Saati | Yer |
|---|---|---|---|---|
| 11 Ocak 2020 | 18:00 | 11 Ocak 2020 | 19:30 | İLEM |
